Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Շատ ափսոս, որ անկախության օրվա շուրջ դիսկուրսը պետականության հանդեպ
պարտքը թողած դարձավ հերթական մատուցումը Հայաստանը մերժողների զոհասեղանին, և հիմա նրանք անվճար հրճվում են մեր փնթի ու գծուծ մտավարժանքների տեսարանով, շատ նման այն տեսարանին, որտեղ մեկը աղոթում է եկեղեցում իր երկրի խաղաղությունն ամրապնդող հույսով, մյուսը ճիշտ այդ պահին խաչակնքելով նրա գրպանն է մտնում: Այդքան անհնար է պատկերացնել անկախության օր առանց տրնգի, առանց կուրծք ծեծոցի, որն այդպես էլ դուրս չեկավ, թե բա գիտեք ինչ է հայրենիքը տկարամիտ ձևակերպումից: Այդքան դժվար է անկախության օրը ընկալել որպես մեր տղաների հիշատակի օր, որպես ռեքվիեմ ու մեր դեմ իրագործած ջիհադական պատերազմի ծանր գին, վճարված հենց մեր ապրելու իրավունքի դիմաց: Եվ ընդհանրապես, ինչն է խանգարում համազգային կարգով պարզ խոնարհվելուն այն նահատակության խորանի առջև, առանց որի անգամ այս ճղճիմ լեզվակռիվը չէր լինի մեր պետականության պատգամը բթացնող՝ չհաշված այդպես էլ ուշքի չեկող ներհայաստանյան խոհեմությունը: Բա ուր կորան ներքաղաքական առևտրում սով ու աղքատություն քարոզողները, փլուզվող երկրի շքերթին պատրաստվողները, թե փոխվել է ընդամենը քարոզի բրենդը և հիմա պետականության գենն են մսաղաց հրում, էն էլ մեզ շրջապատող բորենիների հրճվանքի սեղանին…
Նվեր Մնացականյան
