Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Здравствуйте! Хорошо, допустим, что поставщиком оружия Армении становится не Франция, а остается та же страна — Россия с ее безоговорочными договорными обязательствами. В таком случае скажите, какое содержание имела бы эта патологическая шумиха против Армении. Возможно, вы услышите известный ответ, который циркулировал во времена, когда оправдывалось вооружение Азербайджана. Нам говорили — не беспокойтесь, это обычный бизнес. Конечно, это бизнес, а почему тогда армяно-французское военное сотрудничество не бизнес? Разве Франция нам оружие дарит? Нет, Армения платит, как платит Азербайджан за израильское оружие. Так что, пока коварство 44-дневной войны не забыто, Армения имеет право выбирать партнера по безопасности и обороне, тем более, что политика, да, это бизнес. Это доказывает и Турция, объявляя о прекращении торговли с Израилем и предоставляя порты Баку. Какая разница, деньги текут напрямую через канал Турция-Израиль или через брокера-Баку, точно так же, как смертоносный «Полонез» гаранта нашей безопасности ОДКБ поступал в Баку с белорусской бизнес-квитанцией. Вы снова не представляете себе, какой зловещий сигнал раздается в нашем коллективном сознании, когда подписанный с нами акт верности, на котором клялись все правители Армении, вы снова называете бизнесом… Удачи!
Нвер Мнацаканян
Լավ, ենթադրենք Հայաստանի զենքի մատակարարը ոչ թե Ֆրանսիան է, այլ մնում է նույնը՝ Ռուսաստանը՝ պայմանագրային իր անվերապահ պարտավորությամբ․ այդ դեպքում կասեք, ինչ բովանդակություն էր ունենալու Հայաստանի դեմ այս պաթոլոգիկ աղմուկը։ Երևի կլսեք հայտնի պատասխանը, որը շրջանառվում էր Ադրբեջանին զինելն արդարացնելու ժամանակ։ Մեզ ասում էին, մի անհանգստացեք, դա սովորական բիզնես է։ Իհարկե բիզնես է, իսկ ինչու բիզնես չէ հայ-ֆրանսիական ռազմական համագործակցությունը․ ինչ է, Ֆրանսիան նվիրում է մեզ զենքը։ Ոչ, Հայաստանը վճարում է, ինչպես վճարում է Ադրբեջանը իսրայելական զենքի դիմաց։ Այնպես որ, քանի դեռ 44 օրյա պատերազմի նենգությունը չի մոռացվել, Հայաստանի իրավունքն է ընտրել անվտանգության ու պաշտպանության գործընկեր, մանավանդ որ քաղաքականությունն, այո, բիզնես է, ինչպես ապացուցում է Թուրքիան՝ հայտարարելով Իսրայելի հետ առևտուրը դադարեցնելու մասին, իսկ նավահանգիստները տրամադրում Բաքվին․ հիմա ինչ տարբերություն, փողը հոսում է ուղիղ Թուրքիա-Իսրայել խողովակով, թե Բաքվի բրոկերությամբ, ճիշտ այնպես, ինչպես մեր անվտանգության երաշխավոր ՀԱՊԿ-ի մահաբեր Պոլոնեզը հասնում էր Բաքու Բելառուսի բիզնես անդորագրով։ Էլի չեք պատկերացնում, թե մեր հավաքական գիտակցության մեջ ինչ չարագուժ ազդանշան է միանում, երբ մեզ հետ կնքած հավատարմությունը, որով երդվել են Հայաստանի բոլոր կառավարիչները, նորից բիզնես եք կոչում․․․
Նվեր Մնացականյան
