Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Здравствуйте! Результат выборов в Гюмри не стал парадоксом — этот результат даже не является последствием отвратительной политической постановки. Парадоксы будут впереди, когда взявшие на себя управление вторым городом Армении, должны будут сесть в поезд к тем, кто осуществляет управление всей республикой. Управление тоже не проблема — при необходимости механизмы Комитета государственных доходов и Службы национальной безопасности сделают это под высокой дозой всеармянского зрелища. Парадокс назреет во время возведения мостов над политической пропастью между Гюмри и Ереваном. Если коллективное сознание гюмрийской оппозиции не поменяется, то руководитель этой оппозиции, если таковой, конечно, будет, обязан отстаивать поднятый им же флаг, цвет которого выбрал сам, либо принять ту политическую религию, которую исповедует центр. Первое — невероятно, а второе раскрывает трагикомедию гюмрийских выборов. В ее следующем акте вдруг выяснится, что оппозиционный руководитель второго города республики имеет более тесные связи с Ереваном, чем принадлежащий политической кухне центра глава какого-либо поселения. А значит, не приписывайте гюмрийцу грех, к которому он не имеет отношения. Более того, потерю разума, обвинения в которой вы по поводу и без бросаете в лицо гюмрийцу, ищите в другом месте, но не в Гюмри. Напротив, Гюмри стоит у истоков разума, только вот оставлен он на попечение местных феодалов. Этого мало, так вы еще хотите, чтобы беззащитный, коим сегодня является гюмриец, защищал революционный голос в пасти гиены… Удачи!
Нвер Мнацаканян
Արտառոցը Գյումրիում ընտրության արդյունքը չէ․ այդ արդյունքն անգամ քաղաքական նողկալի բեմադրության հետևանք չէ։ Արտառոցն առջևում է, երբ Հայաստանի երկրորդ քաղաքի կառավարումը վերցնողները պետք է նստեն հանրապետության կառավարումն իրացնողների գնացքը։ Կառավարումն էլ մի կողմ, եթե կարիք լինի ՊԵԿ-ի ու ԱԱԾ-ի գործիքները դա կանեն համահայկական թամաշայի բարձր դոզայով։ Արտառոցը հասունանում է Գյումրի-Երևան քաղաքական անդունդը կամրջելու ժամանակ։ Եթե Գյումրիի ընդդիմության հավաքական համոզմունքը չի փոխվում, ընդդիմության կառավարիչն, եթե, իհարկե լինի այդպիսին, պարտավոր է տեր կանգնել հենց իր պարզած դրոշին, որի գույնը ինքն է ընտրել, կամ ընդունել քաղաքական այն կրոնը, որին դավանում է կենտրոնը։ Առաջինն անհավանական է, երկրորդը բացահայտում է Գյումրիի ընտրության տրագիկոմեդիան, որի հաջորդ արարին, հանկարծ կպարզվի, որ հանրապետության երկրորդ քաղաքի ընդդիմադիր կառավարիչն Երևանի հետ ավելի ջերմ կապեր ունի, քան այն բնակավայրի պատասխանատուն, որը կենտրոնի քաղաքական խոհանոցին է պատկանում։ Դե ուրեմն, գյումրեցուն մի վերագրեք մեղք, որի հետ ինքը կապ չունի։ Ավելին, բանականության կորուստն էլ, որ հարկի-անհարկի շպրտում եք գյումրեցու երեսին, ուրիշ տեղ փնտրեք, բայց ոչ Գյումրիում։ Հակառակը, Գյումրին բանականության ակունք է, միայն թե՝ թողնված տեղական բդեշխների պահպանությանը։ Դա քիչ է, հետն էլ ուզում եք, որ անպաշտպանը, ինչպիսին այսօր գյումրեցին է, բորենու երախում հեղափոխական քվե պաշտպանի․․․
Նվեր Մնացականյան
