Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Здравствуйте! Самое сложное, конечно, говорить на языке действительности. Таким будет и 2025-й, потому что Армения остается заложником комплекса потери Арцаха, а Азербайджан — его обретения. Более того, в Армении ищут расчетный счет для списания поражения, а в Азербайджане — увековечения победы. Возможно, удивит мысль, но и Ереван, и Баку выбрали один и тот же путь — как соотнести мирное соглашение с прихотью правительства, еще и таким образом, чтобы и волки были сыты, и овцы целы. В Армении готовятся к выборам, в Азербайджане – к тому, чтобы заполнить пропасть полувековой диктатуры. Прозвучит странно, но приоритет в обоих случаях — внутриполитический расчет, который, не сомневайтесь, будет выставлен в национальных, государственных и других патриотических декорациях. И если удастся, Азербайджан, согласно транзитному соглашению, издаст новую карту страны, прикрепив ее к гербу династии Алиевых. А Армения будет почитать голубя мира в качестве предвыборного символа. Останется только найти связь этого всего с действительностью. Ахиллесовой пятой 2025 года станет именно это, а не согласование 15-и из 17-и пунктов соглашения или дебатный психоз всех руководителей Армении, вошедший в политическое меню 2025 года с судебной папкой 44-дневной войны. Все это, конечно, существует, но не имеет никакого отношения к внутреннему разлому, образовавшемуся на Армянском нагорье после катастрофы 2020 года… Удачи!
Нвер Мнацаканян
Ամենաբարդն, իհարկե, իրականության լեզվով խոսելն է ․ այդպիսին կլինի և 2025-ը, որովհետև Հայաստանը մնում է պատանդ Արցախի կորստի, Ադրբեջանն այն ձեռք բերելու բարդույթին։ Ավելին, Հայաստանում փնտրում են պարտությունը դուրս գրելու, Ադրբեջանում հաղթանակը հավերժացնելու հաշվեհամարը։ Երևի կզարմացնի միտքը, որ և Երևանը, և Բաքուն ընտրել են նույն ճանապարհը՝ ինչպես համաձայնեցնել խաղաղության պայմանագիրը իշխանության քիմքին, այն էլ այնպես, որ և գայլը կուշտ լինի, և ոչխարն՝ անվնաս։ Հայաստանում պատրաստվում են ընտրությունների, Ադրբեջանում կեսդարյա բռնատիրության անդունդը լցնելուն։ Տարօրինակ կհնչի, բայց երկու դեպքում էլ առաջանցիկը ներքին քաղաքական հաշվարկն է, որը, չկասկածեք, կցուցադրվի ազգային, պետական և այլ հայրենաչափական դեկորներով։ Եվ եթե հաջողվի, Ադրբեջանը, ըստ տրանզիտ համաձայնության, կթողարկի երկրի նոր քարտեզը՝ կցելով այն ալիևների դինաստիայի գերբին, Հայաստանը կմեծարի խաղաղության աղավնուն, որպես ընտրական խորհրդանիշ։ Կմնա գտնել դրանց կապը իրականության հետ։ 2025-ի աքիլեսյան գարշապարը հենց դա է լինելու, այլ ոչ թե պայմանագրի 17-ից 15 կետերի համաձայնությունը, կամ Հայաստանի բոլոր կառավարիչների դեբատային փսիխոզը՝ 44-օրյայի դատական թղթապանակով, որ մտել է 2025-ի քաղաքական մենյու։ Դրանք, իհարկե, կան, բայց ոչ մի առնչություն չունեն ներազգային այն խզվածքի հետ, որ բացել է 2020-ի աղետը հայկական բարձրավանդակում․․․
Նվեր Մնացականյան
