Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Здравствуйте! Ожидаемая в ноябре конференция по климату, несмотря на сопротивление нефтедобывающих стран, нужна Азербайджану как воздух и вода. Ереван по части своего мандата уже поспособствовал доставке этого спасательного круга в Баку. Представьте себе, сколько всего сокроет эта конференция в случае повышенного международного внимания. И проблема здесь не только в этнической чистке в Арцахе. Настоящим карт-бланшем для наловчившегося в политическом и идеологическом угнетении своих граждан диктатора будет подписанная с Арменией в Баку с благословения Запада какая-нибудь бумага, которую сейчас называют не международным мирным договором, а рамочным соглашением о принципах армяно-азербайджанского урегулирования. Не напоминает ли это вам пролившую столько крови трагикомедию армяно-азербайджанского 30-летнего поэтапного или пакетного урегулирования? Что теперь, снова будем входить в эту геенну? Но ничего, даже с таким прошлым ехать в Баку – не клеймо. Клеймом будет, если отправиться в Баку, чтобы утвердить азербайджанское требование по Конституции Армении, не говоря уже об удерживаемых в тюрьмах этого города армянах, которых Баку похитил, держа в руках бумагу от 9 ноября 2020 года. Теперь вы видите разницу между бумагой и договором с международным обязательством? Не прослеживается ли уже очередной блеф с повторением 9 ноября, в котором вероятность войны поделена на до и после конференции по климату? Если хотите, это игра более коварная, это опиум для тех людей, которые все еще верят в манипуляцию о том, что войну можно обменять на мир с помощью какой-нибудь международной конференции. Так что, держитесь крепче за индийский ракетный договор, он более реалистичен, чем международная лесть Азербайджана о добрососедстве… Удачи!
Нвер Мнацаканян
Նոյեմբերին սպասվող կլիմայի համաժողովը, չնայած նավթային երկրների դիմադրությանը, Ադրբեջանին պետք է օդ ու ջրի պես․ Երևանն արդեն իր մանդատի չափով նպաստել է այդ փրկօղակը Բաքու բերելուն։ Պատկերացրեք, ինչեր կծածկի այդ համաժողովը միջազգային բարձր ուշադրության դեպքում։ Խնդիրը միայն Արցախի էթնիկ զտումը չէ․ իր քաղաքացիների քաղաքական, դավանանքային ճնշումների մեջ վարպետացած դիկտատորին իսկական քարտ բլանշ կլինի Բաքվում, արևմտյան օրհնությամբ Հայաստանի հետ ստորագրած ինչ որ թուղթ, որի անունը հիմա ոչ թե խաղաղության միջազգային պայմանագիր է, այլ հայ-ադրբեջանական կարգավորման սկզբունքների մասին շրջանակային համաձայնագիր։ Դա ձեզ չի հիշեցնում հայ-ադրբեջանական 30-անյա կարգավորման փուլային թե փաթեթային, այդքան արյուն հեղած տրագիկոմեդիան։ Հիմա ինչ, նորից մտնել այդ գեհենը։ Լավ, անգամ այդ անցյալով Բաքու գնալը խարան չէ․ խարան կլինի գնալ՝ հաստատելու համար հայկական սահմանադրության ադրբեջանական պահանջը․ էլ չեմ ասում, այդ քաղաքի բանտերում պահվող հայերի մասին, որոնց Բաքուն առևանգեց 2020-ի նոյեմբերի 9-ի թուղթը ձեռքին։ Հիմա տեսնում եք տարբերությունը թղթի ու միջազգային պարտավորությամբ պայմանագրի միջև։ Դեռ չի երևում հերթական բլեֆը ճիշտ նոյեմբերի 9-ի կրկնությամբ, թե պատերազմի հավանականությունը բաժանվում է կլիմայի համաժողովից առաջ ու հետոյի։ Եթե կուզեք, դա ավելի նենգ խաղ է, օպիում այն մարդկանց համար, ովքեր դեռ հավատում են պատերազմը ինչ որ միջազգային համաժողովով խաղաղության փոխարինելու մանիպուլյացիային։ Այնպես որ, պինդ բռնեք հնդկական հրթիռների պայմանագիրը, այն ավելի իրական է, քան բարիդրացիության մասին Ադրբեջանի միջազգային քծնանքը․․․
Նվեր Մնացականյան
