Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Здравствуйте! Было ожидаемо, что заседание Совбеза ООН станет продуктом однодневного потребления. А между тем, мы можем получить большее, если хотим увидеть в глубине картины этого международного шоу поданную нам реальность, от которой не отворачиваются, а наоборот, пытаются без общенациональных эмоций утвердиться в этой реальности. Кто-нибудь в Совбезе сомневается, что клан Алиева только с помощью карабахского вопроса пойдет на самовоспроизводство? Разве в том же Совбезе не знают лучше нас, что наследник престола нефти и газа не готов ни к какой политической конкуренции? А если вдруг спросят, почему в проигравших в войне Армении и Арцахе гражданам платят в два раза больше, чем гражданам страны, сидящей на черном золоте, что он ответит? От ООН ни намека на то, что в Азербайджане отдан приказ на политический террор, под страхом гильотины находятся все политические противники, а единственный способ Баку заглушить шум от всего этого – это пограничная стрельба, как это случилось в день запуска рейса Ереван-Капан в направлении аэропорта Сюника. Волнует ли это Совбез? Конечно нет. А не приходит ли кому в голову обезопасить эту воздушную границу истребителями, не участвовавшими в войне, или наша задача только в том, чтобы превратить Лачинский коридор в пункт доставки хлеба и лекарств, против чего, кстати, не будет возражать ни один член Совета Безопасности… Удачи!
Нвер Мнацаканян
Սպասելի էր, որ ՄԱԿ-ի ԱԽ-ի նիստը կդառնա մեկօրյա սպառման նյութ, մինչդեռ կարելի է վերցնել ավելին, եթե ուզում ենք միջազգային այդ շոուի խորապատկերում տեսնել մեզ մատուցած իրականությունը, որից երես չեն թեքում, այլ հակառակը՝ փորձում հաստատվել այդ իրականությունում առանց համազգային էմոցիաների։ Որևէ մեկը ԱԽ-ում կասկածում է, որ ալիևյան կլանը գնալու է վերարտադրության միմիայն ղարաբաղյան հարցով։ Նույն ԱԽ-ում մեզանից լավ չգիտեն, որ նավթի ու գազի թագաժառանգը պատրաստ չէ քաղաքական որևէ մրցակցության․ բա որ հարցնեն, թե ինչու է պատերազմում պարտված Հայաստանի ու Արցախի քաղաքացին կրկնակի բարձր վարձատրվում սև ոսկու վրա նստած երկրի քաղաքացուց, ինչ է պատասխանելու։ ՄԱԿ-ից ոչ մի ակնարկ, որ Ադրբեջանում քաղաքական տեռորի հրամանը տրված է, գիլյոտինի տակ են բոլոր հակառակորդները և դրա աղմուկը խլացնելու Բաքվի միակ միջոցը սահմանային կրակոցներն են, ինչպես եղավ Սյունիքի օդանավակայանի ուղղությամբ Երևան-Կապան ավիաչվերթի մեկնարկի օրը։ ԱԽ-ին դա հուզում է, իհարկե ՝ ոչ։ Իսկ որևէ մեկի մտքով անցնում է օդային այդ սահմանն ապահովել պատերազմին չմասնակցած կործանիչներով, թե մեր խնդիրը միայն Լաչինի միջանցքը հաց ու դեղորայքի առաքման կետ դարձնելն է, ի դեպ, որին դեմ չեն լինի ԱԽ-ի և ոչ մի անդամ․․․
Նվեր Մնացականյան
