Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Здравствуйте! Митинг в Степанакерте никто не сможет присвоить, даже если там и существовала цель политического заговора. Этот митинг со знаменосцем школьником, смотрящим в глаза миротворцу, подтвердил нечто более сильное – армянский вопрос представляет из себя собирательный образ армянина, который всегда был мудрее тех, кто ругался, избивал, терроризировал или, когда надо было, льстил публике за то, что не пляшет под их меркантильную дудку. Так что, выбросьте из головы танцующих в эти дни на корпоративах, потому что именно собирательный образ армянина решает, хранить или нет веру в какую-либо личность или в какого-либо союзника, иначе в Армении не было бы 2018 года. Поэтому даже за самую высокую цену в 2023 год нужно входить с сильным иммунитетом собирательного армянина, с таким же, каким 100 лет назад в Сюнике нейтрализовал зло Ленина-Ататюрка. Что еще должно произойти, чтобы мы поняли: и Армения, и Арцах в Лачине одиноки, как Нжде и его Сюник 100 лет назад, когда мы убедились, что освобождающий от отчаяния – это собирательный армянин, пребывающий в забвении в дни изобилия, но несущий крест мученика в нужный час. Именно он и определит вес блокадного 2023-го в балансе суверенитета Армении… Удачи!
Нвер Мнацаканян
Հայերն իրենք են որոշելու շրջափակման դերն իրենց ինքնիշխանության բալանսում
Ստեփանակերտի հանրահավաքը որևէ մեկը չի կարող գրպանել, եթե անգամ եղել է քաղաքական դավադրության նպատակ․ այդ հանրահավաքը ՝ խաղաղապահի աչքերի մեջ նայող իր դպրոցական դրոշակակրով հաստատեց ավելի զորեղ բան, որ հայկական հարցը հավաքական հայի կերպար ունի, որը միշտ ավելի իմաստուն է եղել, քան նրանք, ովքեր հայհոյել, ծեծել, ահաբեկել կամ պետք եղած ժամանակ քծնել են հանրությանը իրենց մերկանտիլ դուդուկի տակ չպարելու համար։ Այնպես որ, դուրս նետեք ձեր մտքից այս օրերին կորպորատիվներում պարողներին, որովհետև հավաքական հայն է որոշում պահել, թե չպաահել հավատը որևէ անհատի կամ որևէ դաշնակցի նկատմամբ, հակառակ դեպքում Հայաստանում 2018 թվական չէր լինի։ Դրա համար էլ, թեկուզ ամենաբարձր գնով, 2023 թվական պետք է մտնել հավաքական հայի բարձր իմունիտետով․ ճիշտ այնպիսի, ինչպիսին 100 տարի առաջ Սյունիքում Լենին-Աթաթուրք չարիքը չեզոքացնողն էր։ Էլ ինչ պետք է լինի, որ հասկանանք․ Լաչինում մենակ է և Հայաստանը և Արցախը, ինչպես Նժդեհի Սյունիքը 100 տարի առաջ, երբ համոզվեցինք, որ հուսահատությունից ազատողը հավաքական հայն է՝ լի օրերին մոռացված, նեղության ժամին նահատակի խաչը կրող։ Հենց նա էլ կորոշի բլոկադային 2023-ի կշիռը Հայաստանի ինքնիշխանության բալանսում․․․
Նվեր Մնացականյան
