Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Здравствуйте! Беда заключается не в объединении вузов, беда – это тот преподаватель, для которого название университета приравнивается к подчинению. Беда не в количестве вузов, а в качестве, которому количество никогда не станет заменой, как это случилось с армией, когда металлолом преподносился в качестве стабильной гарантии безопасности. Увидели, куда завела эта гарантия. Ровно туда же заведет фальшивая шумиха вокруг университетов, вместо которой сейчас должен был состояться спор умов с целью уберечь в этом болоте хотя бы воду из источника. Вы доверите свое чадо профессору, вся образовательная философия которого выстроена на лести к иностранцу и на том, чтобы не обидеть его? Если таким же образом приобреталось оружие и боеприпасы самой боеспособной армии региона, то, что и от кого вы теперь требуете? Индийская оружейная сделка еще печется на кухне, но уже появились хаятели — якобы в Армению ввозится очередной брак, и к тому же описывается, сколько и чего привезут. Не хватает лишь объявления места дислокации и даты применения этого оружия. А куда делось осознание безопасности, которое всего лишь подсказывает вооружаться и жить без показухи и политических ухищрений? Хотя бы сейчас согласитесь, если бы образование не находилось на этом жалком уровне, не было бы и этого невежества в сфере безопасности, избавиться от которого, поверьте, будет труднее, чем охранять границы Армении… Удачи!
Нвер Мнацаканян
Տգիտությունը և հայկական սահմանի պաշտպանությունը
Չարիքը բուհերի միավորումը չէ, չարիքը այն դասախոսն է, որի համար բուհի անվանումը նույնացվում է հպատակության հետ։ Չարիքը ոչ թե բուհերի քանակն է, այլ որակը, որին քանակը երբեք չի փոխարինի, ինչպես դա տեղի ունեցավ բանակի հետ, երբ մետաղի ջարդոնը մատուցվում էր որպես անվտանգության կայուն երաշխիք։ Տեսաք ուր տարավ այդ երաշխիքը․ ճիշտ նույն տեղն էլ կտանի բուհերի շուրջ կեղծ աղմուկը, որին հիմա պետք է առնվազն փոխարիներ ուղեղների վեճը՝այս ճահչից գոնե ակունքի ջուրը փրկելու նպատակով։ Կվստահեք ձեր զավակին այն դասախոսին, որի կրթական ամբողջ փիլիսոփայությունը կառուցված է օտարին քծնելու ու չնեղացնելու վրա։ Եթե այդպես է ձեռք բերվել նաև տարածաշրջանի ամենամարտունակ բանակի զենք-զինամթերքը, հիմա ումից ինչ եք պահանջում։ Հնդկական զենքի գործարքը դեռ խոհանոցում է, արդեն հայտնվել են փնովողներ՝ իբր հերթական խոտանն է ներկրվում Հայաստան, հետն էլ նկարագրվում, թե ինչից ինչքան է բերվելու, քիչ է մնում նշվի տեղակայման վայրերը՝այդ զենքի կիրառման օրերի հետ միասին։ Բա ինչ եղավ անվտանգային գիտակցությունը, որն ընդամենը հուշում է զինվել ու ապրել առանց ցուցադրանքի,առանց քաղաքական նենգափոխության։ Գոնե հիմա կհամաձայնեք, որ եթե կրթությունը չլիներ այս ողբալի հանգրվանում, չէր լինի նաև անվտանգային այս տգիտությունը, որից ազատվելը, հավատացեք, ավելի բարդ է լինելու, քան հայկական սահմանի պաշտպանությունը․․․
Նվեր Մնացականյան
