Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Здравствуйте! Давайте признаем, что присвоивших общественные средства людей не любят во всех странах: в Армении их просто-напросто стали ненавидеть. Теперь, когда тот или иной индивид предлагает вернуть государству что-то из украденного в качестве выкупа за преступное прошлое, это не может не накалять страсти, поскольку, когда ты простое вымогательство формулируешь как доброе желание сделать пожертвование, ненависть от этого не уменьшается, а наоборот — удваивается. Во-первых, невозможно компенсировать нанесенный будущему вред брошенными с пирамиды богатства грошами. Не говорю уже о том, что это делается за счет достоинства государства, зарывшегося в семимиллиардный долг. Очевиднее очевидного, что прощение грехов стоит больше, чем оценивают сами грешники. И, кроме того, насколько бы примирение с обществом не происходило на основе справедливых законов, это чистилище еще ни одному расхитителю не вернуло библейского удовольствия наслаждения жизнью… Удачи!
Нвер Мнацаканян
Բարեւ Ձեզ: Բերեք խոստովանենք, որ հանրային միջոցները յուրացրած մարդկանց բոլոր երկրներում չեն սիրում․ պարզապես Հայաստանում նրանց սկսել են ատել։ Հիմա, երբ այս կամ այն անհատը առաջարկում է գողունից ինչ որ բան վերադարձնել պետությանը, որպես փրկագին հանցավոր անցյալի, չեն կարող կրքեր չբորբոքվել, որովհետև երբ դու պարզ շորթումը ձևակերպում ես նվիրատվության բարի ցանկությամբ, դրանից ատելությունը ոչ թե նվազում ,այլ կրկնապատկվում է։ նախ, հնարավոր չէ դիմացինի ապագային հասցված վնասը փոխհատուցել հարստության արատավոր բուրգից նետած գրոշներով, էլ չեմ ասում, որ դա արվում է յոթ միլիարդ պարտքի մեջ թաղված պետության արժանապատվության հաշվին։ Պարզից էլ պարզ է, որ մեղքի թողությունն ավելին արժե, քան գնահատում են իրենք՝ մեղսավորները։ Եվ հետո, հանրության հետ հաշտությունը ինչքան էլ կատարվում է արդարադատ օրենքներով, այդուհանդերձ այդ քավարանը դեռ ոչ մի գանձագողի չի վերադարձրել ապրելու աստվածաշնչյան հաճույքը․․․ Հաջողություն:
Նվեր Մնացականյան
