Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Здравствуйте! Государственное финансирование науки в Армении составляет 0,23% от ВВП страны. Меньше одной четвертой части одного процента. Но удивительно то, что наука приспособилась к этой катастрофической ситуации. Титулованному большинству ученых уже за 70, и оно с удовольствием принимает брошенный государством кусок с расчётом бесшумного продления своего голодания, в основном, в виде пенсии. В некоторых случаях к этой пенсии в качестве специи за заслуги прибавляется также ликование, вызванное присуждением какой-нибудь медали или звания. Сейчас скажете, а как же наши молодые ученые, которых показывают телеканалы по разным поводам? Напомню, что лучший возраст для ученого 35 — 50 лет. А вам известно, что этот слой творцов — учёных самый малочисленный и самый уязвимый, поскольку монопольной экономике они, по большому счёту, не нужны. Именно поэтому этот наш уникальный потенциал быстро поглощают западные рынки. А знаете, что намного удивительнее? То, что мы продолжаем производить ученых, оправдывая это тем, что строим научно обоснованную экономику. Но потом, когда чужая страна на наших глазах выжимает миллионы из нашего учёного, говорим «приезжайте на родину за медалями и званиями». Печально. Намного печальнее был проявившийся на днях интерес депутатов Национального Собрания Армении научной кухне. По привычке власти это делают один или два раза в год, когда возникает необходимость прощупать пульс науки. И в этот раз они с серьезным выражением лица спросили «что получим взамен, если добавим вам денег». Представляете, насколько интересным было бы, скажем, участие Виктора Амбарцумяна в этой научной панихиде, прошедшей в формате вопросов и ответов. Жаль, что эту высоту мы уже отдали… Удачи!
Нвер Мнацаканян
Բարեւ Ձեզ: Հայաստանում գիտության ֆինանսավորումը համախառն ներքին արդյունքի 0,23 տոկոսն է։ 1 տոկոսից ավելի քան 4 անգամ պակաս։ Բայց գիտեք ինչն է զարմանալի. գիտությունն այս աղետալի վիճակին ընտելացել է. գիտնականների տիտղոսակիր մեծամասնությունը 70 անց է և հաճույքով է ընդունում իրենց սովամահությունն անաղմուկ երկարաձգելու հաշվարկով պետության նետած պատառը ՝ հիմնականում թոշակի տեսքով, երբեմն էլ այդ թոշակին որպես վաստակի համեմունք ավելացնում որևէ մեդալի կամ կոչման հարուցած հրճվանքը։ Հիմա կմտածեք, բա մեր երիտասարդ գիտնականները, որոնց ցուցադրում են հեռուստաընկերությունները տարբեր առիթներով։ Ասեմ որ, գիտնականի լավագույն տարիքը համարվում է 35֊ից 50֊ը։ Իսկ գիտեք, որ ստեղծարար գիտնականների այդ շերտը Հայաստանում ամենափոքրն է և ամենավտանգվածը, որովհետև մենաշնորհային տնտեսությանը նրանք մեծ հաշվով պետք չեն, հենց դրա համար էլ մեր այդ բացառիկ ներուժն արագ կլանում են արևմտյան շուկաները։ Իսկ գիտեք ինչն է ավելի զարմանալի, որ մենք շարունակում ենք գիտնականներ արտադրել ՝ պատճառաբանելով, որ կառուցում ենք գիտելիքահենք տնտեսություն։ հետո, երբ մեր գիտնականից օտարի երկիրը մեր աչքի առաջ միլիոններ է քամում, ասում ենք ՝ եկեք հայրենիքից մեդալ ու կոչում ստանալու. տխուր է. շատ. ավելի տխուր էր օրերս Հայաստանի խորհրդարանականների մուտքը գիտնականների խոհանոց։ Իշխանությունը, սովորության համաձայն, դա անում է տարին մեկ, երկու անգամ, երբ հարկ է լինում ստուգել գիտության զարկերակային ճնշումը։ Այս անգամ էլ, իշխանությունը լուրջ դեմքով հարցնում էր գիտնականներին, որ ձեր փողն ավելացնենք, դիմացը ինչ կստանանք։ Պատկերացնում եք ինչ հետաքրքիր կլիներ ասենք Վիկտոր Համբարձումյանի մասնակցությունը գիտության հոգեհանգստյան այդ հարցուպատասխանին. ափսոս, այդ բարձունքն արդեն հանձնել ենք… Հաջողություն:
Նվեր Մնացականյան
