Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Здравствуйте! Надо ли впадать в бесстыдную зависимость от зрелища того, какой именно Алиев подписал Вашингтонское соглашение — тот, который смиренно стоял перед Трампом, или тот, который петушился с трибуны ООН? Этим контрастом могут восторгаться в Азербайджане, но никак не в Армении. Интересно, знают ли те люди в Армении, которые восхищаются фокусами Алиева, как называется их поведение. Будет хуже, если не знают, и соответственно они не будут знать, кто их водит за нос. Не очевидно ли, что находясь перед Трампом Алиев должен льстить и рассыпать жемчуг на его пути, а в остальных случаях, когда амбициозное присутствие главы Белого дома не давит, можно впаривать «Зангезурский коридор», не отвергая таким образом и тех, кто возложил на плечи Алиева заказ создания коридора — как балласт обязательств от 9 ноября 2020 года. И этот балласт никуда не делся и будет продолжать давить до тех пор, пока в Вашингтоне не поймут, кто будет нести ответственность за дискредитацию соглашения, подписанного Трампом. И почему вас не удивляет, что встреча Пашиняна и Алиева в Копенгагене об этом умалчивает? Так что Трамп, который до сих пор не знает имен своих новых друзей, продолжит тешить собственное тщеславие заключенной под его покровительством армяно-азербайджанской сделкой. Она, кстати, рискует остаться единственной картой в трамповском календаре мира рядом с крахом сделки на Аляске и руинами Палестины, не говоря уже о том, что, вдруг может выясниться, что международное признание Палестины стало поводом к войне, а не спасательным кругом, которым когда-то подкармливали и коренных жителей Арцаха… Удачи!
Нвер Мнацаканян
Հարկ կա անպատիվ կախման մեջ ընկնել այն տեսարանից, թե որ Ալիևն է ստորագրել վաշինգտոնյան համաձայնագիրը, Թրամփի առջև խոնարհ կանգնածը,, թե ՄԱԿ-ի ամբիոնից աքլորացողը։ Այդ կոնտրաստով կարող են հրճվել Ադրբեջանում, բայց ոչ երբեք Հայաստանում։ Տեսնես գիտեն Ալիևի աճպարարությամբ Հայաստանում հիացողները՝ իրենց վարքագիծը ինչպես է կոչվում։ Ավելի վատ, եթե չգիտեն, այդ դեպքում չգիտեն նաև, թե ով է իրենց քթից բռնած քարշ տալիս։ Պարզ չէ, որ դեմ առ դեմ Թրամփին քծնելիս Ալիևը պետք է մարգարիտներ շաղ տար Թրամփի ուղու վրա, մնացյալ դեպքերում, երբ չի ճնշում Սպիտակ տան լիդերի ամբիցիոզ ներկայությունը, կարելի է սղղացնել Զանգեզուրի միջանցքը, չմերժելով նաև նրանց, ովքեր միջանցքի պատվերը դրել են Ալիևի ուսերին որպես բալաստ 2020-ի նոյեմբերի 9-ի պարտավորության։ Իսկ այդ բալաստը ոչ մի տեղ չի կորել, և կճնշի այնքան, մինչև Վաշինգտոնում կհասկանան՝ ում հաշվին է դուրս գրվելու Թրամփի ստորագրությամբ համաձայնագրի վարկաբեկումը։ Իսկ ինչու չեք զարմանում, թե ինչու է Կոպենհագենի Փաշինյան-Ալիև հանդիպումը լռում այդ մասին։ Այնպես որ, դեռևս իր նոր ընկերների անուններին չտիրապետող Թրամփը կշարունակի հրճվել իր թամադությամբ հայ-ադրբեջանական գործարքով, որն, ի դեպ, սպառնում է մնալ միակ խաղաքարտը Թրամփի խաղաղության օրացույցում ՝ Ալյասկայի գործարքի տապալման ու Պաղեստինի ավերակների կողքին․ էլ չեմ ասում, եթե հանկարծ պարզվի, որ Պաղեստինի միջազգային ճանաչումը պատերազմի ազդակ էր, այլ ոչ թե փրկության օղակ, որով մի ժամանակ կերակրում էին նաև Արցախի բնիկներին․․․
Նվեր Մնացականյան
