Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Здравствуйте! На первый взгляд, смысл существования Минской группы ОБСЕ близок к нулю. В Арцахе больше нет коренных жителей, права которых эта группа защищала с момента своего создания. Члены Минской группы находятся на пороге невообразимого столкновения, и трудно сказать, когда они снова сядут за один стол. Так что, расчет Алиева состоит в том, чтобы воспользоваться этим хаосом — остановить бумеранг, который обычно прилетает после прокси-войн. Но у роспуска Минской группы, когда бы он ни произошел, есть цена, и она намного выше, чем та, что была в течение десятилетий плавучего конфликта. Алиев готов заплатить эту цену. Но готовы ли члены Минской группы пойти на эту сделку, в ходе заключения которой придется разделить с Алиевым громадную ответственность за террористическую войну, этнические чистки и культурный вандализм? Уход Минской группы без разъяснений из этого блиндажа международного правосудия является дезертирством, при том не по отношению к армянам, а к международному праву, написанному их собственными руками. Точно так же произошло в случае с европейской Венгрией, правосудие которой, в самом постыдном смысле этого слова, продало Баку зарубившего спящего армянина топором азербайджанца, приговоренного к пожизненному заключению. Аукцион Минской группы будет выглядеть точно так же: говоря на судебном языке — скрыть следы преступления, нейтрализовать единственного свидетеля, хранящего досье Арцаха. Это вполне возможно, почему бы и нет, если армянская сторона решит принять участие в этом аукционе… Удачи!
Нвер Мнацаканян
Առաջին հայացքից ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի գոյությունը զրոյին մոտ է։ Արցախում այլևս բնիկներ չկան, որոնց իրավունքներն այդ խումբը պաշտպանում էր ստեղծման օրվանից․ Մինսկի խմբի անդամները երբևէ չպատկերացրած բախման եզրին են, և դժվար է ասել, թե մեկ էլ երբ նրանք կնստեն մի սեղանի շուրջ։ Այնպես որ Ալիևի հաշվարկը այս քաոսից օգտվելն է՝ կանգնեցնել բումերանգը, որ սովորաբար գալիս է պրոքսի պատերազմներից հետո։ Բայց Մինսկի խմբի լուծարումը, երբ էլ այն լինի, գին ունի, ընդ որում անհամեմատ բարձր, քան լողացող հակամարտության տասնամյակներին էր։ Ալիևը պատրաստ է վճարել այդ գինը․ պատրաստ են արդյոք Մինսկի խմբի անդամներն այդ գործարքին, որի ժամանակ հարկ կլինի Ալիևի հետ կիսել ահաբեկչական պատերազմի, էթնիկ զտման ու մշակութային վանդալիզմի ահռելի պատասխանատվությունը։ Առանց այդ բացատրության Մինսկի խմբի հեռանալը միջազգային արդարադատության այդ բլինդաժից դասալքություն է, այն էլ ոչ թե հայերի հանդեպ, այլ իրենց իսկ ձեռքով գրված միջազգային իրավունքի հանդեպ, ճիշտ այնպես, ինչպես եղավ եվրոպական Հունգարիայի հետ, որի արդարադատությունը բառի ամենալպիրշ իմաստով քնած հային կացնահարողին՝ ցմահ բանտարկության վճռով վաճառեց Բաքվին։ Մինսկի խմբի աճուրդը ճիշտ այդ պատկերը կունենա․ դատական լեզվով ասած, վերացնել հանցագործության հետքերը, չեզոքացնել Արցախի դոսյեն պահպանող միակ վկային։ Հավանական է, ինչու չէ, եթե հայկական կողմը որոշի մասնակցել այդ աճուրդին․․․
Նվեր Մնացականյան
