Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Здравствуйте! Прошло 35 лет после смертоносного 7-декабря, но мы так и не усвоили алгоритм этого дня, хотя бы в той мере, в которой это сделали жители Хиросимы и Нагасаки после ядерной катастрофы. А знаем ли мы, что под заголовком «разрушительное землетрясение» произошло с нашими недрами? Говорили ли мы когда-нибудь о том, что арцахское возрождение и неописуемый рёв подземных толчков навалились на нас в одно и то же время? Помнит ли кто-нибудь выражение лица Горбачева, когда гюмриец, которого только что достали из-под завалов, спросил у последнего президента СССР: «А что будет с арцахским вопросом»? И вообще, измерили ли мы масштабы принесенного декабрьской катастрофой тектонического перелома в дальнейшей судьбе нашей страны, в том числе политической? И именно в этой точке, прежде чем забраться под крышу 7 декабря, добросовестный армянин подумает подольше: а что дает соседство с 35-летней мистической болью, которую воспевают именно 7 декабря, а не 6-го или 8-го? Если посвященный Арцаху благотворительный концерт имеет цель продемонстрировать это трагическое соседство, то, где тогда его сосед – 1988-ой год нашей истории? А если вы решили отождествить катастрофы 1988-го и 2023-го, то единственное, что их объединяет, это то, что бюджеты зоны бедствия и обороны Арцаха были распилены с одинаковой разрушительной алчностью… Удачи!
Нвер Мнацаканян
Մահաբեր դեկտեմբերի 7-ից անցել է 35 տարի, բայց մենք այդպես էլ չսովորեցինք այդ օրվա ալգորիթմը, գոնե այնպես, ինչպես դա անում են Հերոսիմայի ու Նագասակիի բնակիչները ատոմային արհավիրքից հետո։ Իսկ մենք գիտենք ինչ է կատարվել մեր ընդերքի հետ ավերիչ երկրաշարժ վերնագրի տակ, երբևէ խորհել ենք արցախյան զարթոնքի ու անպատմելի ոռնոցով պատուհասած ցնցումների միաժամանակության մասին։ Որևէ մեկը հիշում է Գորբաչովի դեմքը, երբ փլատակից դուրս բերված գյումրեցին հարցնում է ԽՍՀՄ վերջին նախագահին․ իսկ ինչ է լինելու Արցախի հարցը։ Եվ առհասարակ, մենք չափել ենք դեկտեմբերյան աղետի բերած տեկտոնական բեկումը մեր երկրի հետագա ճակատագրում, այդ թվում և քաղաքական։ Այստեղ է, որ դեկտեմբերի 7-ի տանիքի տակ մտնելուց առաջ բարեխիղճ հայը երկար կմտածեր․ ինչ է տալիս 35-ամյա առեղծվածային ցավին հարևան դառնալը՝ երգել հենց դեկտեմբերի 7-ին, այլ ոչ 6-ին, կամ 8-ին։ Եթե Արցախին նվիրված բարեգործական համերգն այդ ողբերգական հարևանությունը ցուցադրելու համար է, ապա ուր է հարևանը՝ մեր պատմության 88-ը։ Իսկ եթե որոշել եք նույնացնել 1988-ի և 2023-ի աղետները, ապա միակը, որ կապում է այդ արհավիրքներն իրար, այն է, որ և աղետի գոտու և Արցախի պաշտպանության բյուջեները հարստահարվել են միևնույն կործանարար անկշտությամբ․․․
Նվեր Մնացականյան
