Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Здравствуйте! Политический ажиотаж, вызванный поступком Рубена Варданяна, вероятно, спадет раньше, чем многие себе представляют, потому что он подпитывается исключительно фантазией и патологическим порывом ревности, никак не объясняя отказ армянского богача из России от российского подданства и переезд на постоянное проживание в Арцах с армянским паспортом. А в самом Арцахе еще со времен знаменитого письма Зория Балаяна, в котором он восхвалял Гюлистанский договор, думают, а порой говорят и вслух прямо противоположное — о необходимости получения российских паспортов. Что здесь является предметом спора, оставим в стороне, потому что сегодня важно то, какой будет у арцахца Рубена Варданяна паспорт, подтверждающий его истинную цель. Эта инициатива не понравилась ереванской оппозиции. Возможно, есть опасение, что она может закончиться переносом политической жизни с уютной ереванской площади Франции в Степанакерт. А это уже однажды случалось и закончилось заговором, сместившим центр тяжести армянского вопроса из Степанакерта в Ереван. В противном случае, политический транзит, ослабляющий Степанакерт, не имел бы такого последствия. Именно поэтому все цели ничего не стоят, если в их основе не лежит идея проживания в Арцахе. В конце концов, выбираться из-под руин войны можно и нужно, но не ценой пребывания в проклятии «черного письма» (սև թուղթ — арм.) от 9 ноября. Предупредите Рубена Варданяна о реальном существовании этой ловушки … Удачи!
Нвер Мнацаканян
Ռուբեն Վարդանյանին զգուշացրեք ծուղակի մասին
Հավանաբար Ռուբեն Վարդանյանի առաջացրած քաղաքական աժիոտաժը կմարի ավելի վաղ, քան շատերը պատկերացնում են, որովհետև սնուցվում է բացառապես երևակայությամբ և խանդի պաթոլոգիկ բռնկումով, այդպես էլ չբացատրելով ռուսահայ մեծահարուստի Ռուսաստանի քաղաքացիությունից հրաժարվելն ու հայկական անձնագրով Արցախում մշտական բնակություն հաստատելը։ Իսկ Արցախում, դեռ Զորի Բալայանի Գյուլիստանի պայմանագրի մեծարմամբ հայտնի նամակի ժամանակներից մտածում են, երբեմն էլ բարձրաձայն ճիշտ հակառակը՝ ռուսական անձնագրեր ձեռք բերելու մասին։Ինչն է այստեղ վիճելի՝ թողնենք մի կողմ, որովհետև այսօր կարևորն այն է, թե ինչ անձնագիր կունենա արցախցի Ռուբեն Վարդանյանը իր իրական նպատակը հաստատող։ Երևանյան ընդդիմությանը դուր չի եկել այս ձեռնարկը, երևի մտավախելով, որ այն կարող է ավարտվել քաղաքական կյանքը Երևանի ֆրանսիայի հարմարավետ հրապարակից Ստեփանակերտ տեղափոխելով։Իսկ դա մեկ անգամ արդեն եղել է, և ավարտվել է հայկական հարցի ծանրության կենտրոնը Ստեփանակերտից Երևան տեղափոխելու դավադրությամբ, հակառակ դեպքում Ստեփանակերտը թուլացնող քաղաքական տրանզիտը այս հետևանքը չէր ունենա։Հենց դրա համար էլ բոլոր նպատակներն առ ոչինչ են, եթե հիմքում Արցախում ապրելը չէ։ Ի վերջո պատերազմի փլատակներից կարելի է և պետք է դուրս գալ, բայց ոչ նոյեմբերի իննի սև թղթի անեծքում մնալու գնով։Ռուբեն Վարդանյանին զգուշացրեք այդ թակարդի իրական գոյության մասին․․․
Նվեր Մնացականյան
