Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Здравствуйте! Страсти вокруг поражения сборной Армении по футболу от поляков с позорным счетом, видимо, утихают, уступая место холодным рассуждениям. Суть в том, что страсти утихнут, но падение армянского футбола продолжится, оставив необъясненным то, почему футбольная жизнь приносит настолько тяжелые эмоциональные потрясения, которые порой даже тяжелее тех, которые вызывают общегосударственные всплески экономического и политического характера. Помните известную фразу первого президента Армении, констатировавшую смертный приговор советской империи, в которой он призывал не оставаться под руинами СССР. Сейчас тоже чувствуется необходимость в подобном призыве. А до этого момента нам придется удовлетвориться тем, что дано судьбой – Араратом 73 — единственным теплым уголком в истории нашего футбола, в котором было исключительным счастьем жить рядом с лучезарной улыбкой Иштояна. Сегодня Генрих Мхитарян дарит нам такое же счастье, а мы заставляем его приспособиться к болоту. Генрих — открытая и яркая личность и человек, который среди всех армян сегодня ближе всех стоит к футбольному Олимпу. Поэтому, оставьте Генриха в покое, он достиг высот английского футбола не для того, чтобы быть пожертвованным на сороковинах армянского футбола… Удачи!
Нвер Мнацаканян
Բարեւ Ձեզ: Հայաստանի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի լեհերին ամոթալի հաշվով պարտության շուրջ կրքերը կարծես հանդարտվում են, իրենց տեղը զիջելով սառը դատողություններին։ Բանն այն է, որ կրքերը կհանդարտվեն, բայց հայկական ֆուտբոլի անկումը կշարունակվի, այդպես էլ անբացատրելի թողնելով, թե ինչու են ֆուտբոլային պարտությունները այդքան ծանր ապրումներ բերում, երբեմն ավելի ծանր, քան տնտեսական ու քաղաքական համապետական գահավիժումներն են հարուցում։ Հիշում եք Հայաստանի առաջին նախագահի հայտնի արտահայտությունը խորհրդային կայսրության մահավճիռը արձանագրելիս, որտեղ նա հորդորում էր չմնալ խորհրդային փլատակների տակ. հիմա ճիշտ այդպիսի մի հորդորի կարիք է զգացվում։ Իսկ մինչ այդ բավարարվենք ճակատագրի տվածով ՝ Արարատ 73-ով. մեր ֆուտբոլային պատմության միակ տաք անկյունը, որտեղ Իշտոյանի լուսավոր ժպիտի հարևանությամբ ապրելը բացառիկ երջանկություն էր։ Այսօր Հենրիխ Մխիթարյանն ապրում է ճիշտ նույն երջանկությունը, իսկ մենք նրան պարտադրում ենք հարմարվել ճահճին։ Հենոն պարզ անհատ է և այսօր հայերից ամենամոտը ֆուտբոլային փառքի բարձրակետին. բաց թողեք Հենոյին, նա հասել է անգլիական ֆուտբոլի համաշխարհային ճախրանքին ոչ նրա համար, որ զոհաբերեք հայկական ֆուտբոլի քառասունքին… Հաջողություն:
Նվեր Մնացականյան
