Rusarminfo Российско-Армянское информационное агентство
Здравствуйте! Наирит – советский гигант – в очередной раз сошел с пути своей постсоветской одиссеи. Крупный пожар полностью уничтожил отходы лацэтинола. По иронии судьбы пожар возник в то самое время, когда вновь появились надежды на возрождение Наирита, злонамеренно напоминая, что некогда химический гигант давно подписал свой смертный приговор и народная инициатива по его реанимации, мягко говоря, не исходит из интересов управленцев, участвующих в судьбе гиганта.
На самом деле, перезапуску Наирита может помешать не этот пожар, а те пожары, которые, в прямом и переносном смысле, периодически полыхают в судьбе завода со дня его закрытия. Наирит был таким химическим гигантом, который разворовывают по сей день, и не только путем прямого отчуждения собственности предприятия, но и отмыванием больших денег под прикрытием бренда Наирита. Я так думаю, что никто не против инвестиций, которые позволят перезапустить Наирит, что, кстати, стало сказкой для демократично думающих об экономике Армении людей и что диаспора хочет осуществить, взяв процесс в свои руки.
Но пока инвестиции угрожают раскрыть имена и объём украденных из Наирита денег, взрывоопасные следы завода будут возгораться один за другим, иначе очередь может дойти до самосожжения проходящих по делу Наирита, а это сегодня не видится возможным… Удачи!
Нвер Мнацаканян
Նաիրիտը՝ խորհրդային հսկան գրանցեց հերթական նահանջը իր հետխորհրդային ոդիսականում։ Խոշոր հրդեհը ամբողջությամբ ոչնչացրել է լաքե֊թինոլ նյութի թափոնները։ Ճակատագրի հեգնանքով հրդեհը բռնկվել է Նաիրիտի վերագործարկման շուրջ ակտիվացած հույսերին հակառակ, չարամտորեն հիշեցնելով, որ երբեմնի քիմիական հսկան վաղուց կնքել է իր մահկանացուն և վերակենդանացման ժողովրդական նախաձեռնությունը, մեղմ ասած, չի բխում Նաիրիտի ճակատագրին մասնակից կառավարիչների շահերից։ Իրականում, այս հրդեհը չէ, որ կարող է խանգարել Նաիրիտի վերագործարկմանը, այլ այն հրդեհները ՝ բառի ուղիղ և փոխաբերական իմաստով, որ տեղ են գտել գործարանի ճակատագրում փակման օրվանից։ Նաիրիտը քիմիական այնպիսի հսկա էր, որ մսխվում է առ այսօր, ընդ որում ոչ միայն գործարանի ունեցվածքի ուղիղ օտարմամբ, այլ Նաիրիտի անվան տակ մեծ փողերի լվացմամբ։ Ես կարծում եմ որևէ մեկը դեմ չէ ներդրումների ճանապարհով Նաիրիտի վերագործարկմանը, որն, իմիջիայլոց, Հայաստանի տնտեսության մասին ժողովրդաբար մտածող մարդկանց հեքիաթ է, որին սփյուռքը ուզում է տեր կանգնել։ Բայց քանի դեռ ներդրումը սպառնում է բացահայտել Նաիրիտից տարած փողերի ծավալն ու մարդկանց, գործարանի պայթունավտանգ հետքերը կշարունակեն այրվել մեկը մյուսի հետևից, հակառակ դեպքում հերթը կհասնի Նաիրիտի գործով անցնողների ինքնահրկիզմանը, իսկ դա այսօր հնարավոր չէ…
Նվեր Մնացականյան
